stropić się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... śmiertelnie blady.
Bo choć Szekspira nie był znawcą,
lecz zawsze stropi się oprawca,
kiedy znienacka mu ofiara
swe żale się wyłuszczyć stara... - ... minut. Nie mam nigdy okazji,
żeby z wami porozmawiać.
Chłopcy stropili się nieco. Rzeczywiście, obaj uważali, że nie ma po co wchodzić... - ... ulicy z krzyżem Virtuti Militari na piersi. Jasna sprawa? - Boczkowski stropił się swą bezpośredniością, próbował tonować: - Niemców szlag trafia, jak widzą dobrze...
- ... ostre narzędzie i zaczął skrobać jedne drzwi w pokoju ojca. Stropił się bardzo, gdy to zauważono, i pożegnał się szybko.
- Nie powrócił...
- ... do ojca i wyciągniętym palcem uczyniła ruch zaznaczający łaskotanie. Ojciec stropił się, zamilkł i zaczął, pełen przerażenia, cofać się tyłem przed kiwającym...
- ... sobą zabrać, ale dla swoich studiów. Kiedy mu to uprzytomniłem, stropił się. Na moment. Lecz już nie chciał od swojego planu odstąpić...
- ... i wyszło, że Maciuś, nie sto, ale tysiąc dzieci zaprasza.
Stropił się Maciuś, ale Klu-Klu była uszczęśliwiona.
- To jeszcze lepiej. Jeżeli... - ... powiedziała pewnego wieczora, przed laty:
- Kogo kawaler uważa? Czy dziewczynkę?
Stropił się wtedy, bo nie zrozumiał; ale odparł grzecznie: - Idę do kolegi... - ... zupełnie niestrasznym. Z ufnością patrzyła w oczy roześmianymi oczami. Porucznik stropił się.
- Da razwie eto Jewrejka? - bąknął, zerkając na wzburzonych panów wokoło... - ... Dosyć tego. Chyba nie uważasz serio, że to ważne rzeczy.
Stropił się, zaczerwienił.
- Jak to, jak to? Pewnie, że ważne. Sama zresztą... - ... zakłopotaniem.
Rozejrzała się lękliwie dokoła i zapytała:
- Czego chcesz?
Jerzy stropił się.
- Niczego. To jest, przyszedłem ci powiedzieć o zebraniu.
- Mnie to... - ... No, dobrze, "halo", czego chcesz! Jej nie ma...
Adam widać stropił się, bo napadła na niego podejrzliwie:
- Tak, ja; więc cóż z... - ... z konopi, psiakrew!
Jak zwykle, student okazał mało charakteru i stropił się nieco. Gniew jego minął, począł bąkać coś pod nosem, wreszcie... - ... nikt jeszcze za ludzkiej pamięci nie płacił za gościnę.
Apelles stropił się cokolwiek i począł przepraszać, że bezwiednie obraził czcigodny dom.
Dano... - ... wejściowymi żadnych innych drzwi nie mamy. Powiedzieliśmy o tym fachowcowi. Stropił się.
- To coś pan wymyśl - wymyślił w końcu. - Ja zawsze dotrzymuję... - ... Dlaczego jej nie nosisz?
- W krawacie miał skromną srebrną szpileczkę. Stropił się, nic nie odpowiedział. Jadwiga zaś nieśmiało położyła dłoń na jego... - ... gdzie nam się podoba, więc cóż by nam skróciło?
Ojciec stropił się.
- No więc cóż? - powiedział, żeby obronić swoje stanowisko. - Ale przecież... - ... się burzą... Wolno im robić tę...
rewolucję podług chęci!
Jarmuntowicz stropił się. Dopiero po chwili.
- Człowieku! - zakrzyknął porywczo. - Ty rzecz pojmujesz grubo... - ... pan nas stąd zabierze! Sam Bóg nam pana zsyła!
Porucznik stropił się, rozłożył ręce.
- Bieda. Mam przepustkę tylko na jedną osobę. Zaopatrzyłem... - ... odwrócił się ku niej.
- Co takiego? - zapytał ostro.
Henrysia nie stropiła się mimo surowości, która na nią uderzyła z tych słów.
- Chciałabym...
